آرش پاکزاد(دانشگاه مازندران)
سعید حبیبی(عضو کمیته دانشجویی گزارشگران حقوق بشر)
انوشه آزادبر(دانشگاه تهران)
ایلناز جمشیدی (ارتباطات٬ آزاد تهران مرکز)
مهدی گرایلو (ژئو فیزیک٬ تهران)
نادر احسنی( دانشگاه مازندران)
- بهروز کریمی زاده(دانشگاه تهران)
نسیم سلطان بیگی (دانشکده ارتباطات٬ علامه)
علی سالم(کارشناسی ارشد پلیمر- پلی تکنیک)
محسن غمین (دانشگاه پلی تکنیک)
روزبه صف شکن(دانشگاه تهران)
یاسر(صدرا) پیر حیاتی(دانشگاه شاهد)
سعید آقام علی (دانشگاه یزد)
علی کلایی (دانشگاه آزاد واحد شهریار)
امیر مهرزاد ( دانش آموز)
هادی سالاری (دانشگاه رجایی)
فرشید فرهادی آهنگران(دانشگاه رجایی)
امیر آقایی (دانشگاه رجایی)
میلاد عمرانی(دانشگاه رجایی)
-کیوان امیری الیاسی (کارشناسی ارشد صنایع دانشگاه صنعتی شریف)
سروش هاشم پور(دانشجو اهواز )
فرشاد دوستی پور
- سهراب کریمی
جواد علی زاده
محمدصالح ایومن
مهدی اللهیاری (کارشناسی ارشد٬ دانشگاه صنعتی شریف)
-روزبهان امیری (علوم کامپیوتر٬ تهران)
بهرام شجاعی (مهندسی شیمی٬ دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب)
سعید آقاخانی
مجید اشرف نژاد
پیمان پیران ( به نقل از بعضی منابع دانشجویی)
-عابد توانچه (پلی تکنیک)
-سروش دشتستانی
-امین قضائی
-بیژن صباغ (دانشگاه مازندران)
-آناهیتا حسینی (دانشگاه تهران)
-مرتضی خدمتلو
-محمد پور عبدالله (دانشگاه تهران)
-بیتا صمیمی زاد (دانشگاه پلی تکنیک)
-بهزاد باقری( دانشگاه تهران)
-سروش ثابت (دانشگاه شریف)
-مرتضی اصلاحچی( دانشگاه علامه)
-مصطفی شیروانی
طی یک ماه و نیم گذشته تعداد زیادی از دانشجویان در شهرها و دانشگاههای مختلف به خاطر برگزاری یا شرکت در مراسم ۱۶ آذر دستگیر شده و در زندان نگهداری می شوند. در این مدت به خانواده های این دانشجویان اجازه ملاقات با فرزندانشان داده نشده و تنها تماسهای کوتاه تلفنی انجام شده است. این خانواده ها که تحت فشارهای روحی و نگرانی شدید به سر می برند٬ بارها به دستگیری فرزندان خود اعتراض کرده و خواهان آزادی دانشجویان زندانی شده اند.
علیرغم تلاشهای بسیاری که برای آزادی این دانشجویان صورت گرفته تا کنون همچنان تعداد زیاد ی از این عزیزان در زندان به سر میبرند و حتی هنوز به تعدادی از این دانشجویان اجازه مکالمه تلفنی هم داده نشده است.
ضمن همدردی با خانواده های این عزیزان به احترام فرزندان آزادی خواه و عدالت طلب ایران که تعدادی از آن ها وبلاگ نویس نیز هستند، ما جمعی از وبلاگ نویس ها تصمیم گرفته ایم که نام وبلاگهای خود را در این روز به ”۱۰ بهمن ٬ روز حمایت وبلاگ نویس هاي ايراني از آزادی دانشجویان دربند” تغییر دهیم.
۱ نظر:
http://www.fireonquran.com
من تصمیم گرفتم که قرآن را به آتش بزنم تا زمانیکه حکومت دیکتاتوری اسلامی ایران:
1. متعهد به قوانین اعلام شده در اعلامیه جهانی حقوق بشر نباشد
2. اعدام ها را متوقف ننماید
3. دانشجویان و مخالفان سیاسی را از زندان آزاد نکند
4. عدالت و انصاف را به سیستم قضایی کشور و جامعه بازنگرداند
من اعتقاد دارم، نافرمانی دینی راه حل ما برای نجات کشور از دست طبقه ملای اسلامی حاکم می باشد. آنها در حالی اسلام را دین صلح و آزادی معرفی می نمایند در حالیکه در واقع با این تعریف ریاکارانه بر مردم جفا می کنند.
بنابراین تا زمانیکه این ریاکاری در ایران در جریان است، این آتش بر قرآن خواهد بود. پیشنهاد من این است که هر کسی در هر شهر و خیابانی قرآن ها را به آتش بکشند و در شهر رها کنند تا پیغام این مبارزه برای آزادی از حکومت دیکتاتوری اسلامی موجود، به همگان برسد.
مجتهدین همیشه ساکت دین اسلام و آخوندهای سیاسی و ملایان، از این حرکت بشدت در هراس هستند چون این حکومت اسلامی را مردم انتخاب کردند و حال اگر مردم به آتش زدن قرآن بپردازند، در واقع پایه های این حکومت به لرزه در خواهد آمد.
من این تاریخ را برای اعلام این خبر انتخاب کردم، به این دلیل که این ماه در تقویم اسلامی از ماه های مقدس می باشد، که حجاج برای زیارت به مکه می روند. بنابراین، با به آتش کشیدن قرآن در این ماه، این پیغام را به آخوندها که تمامی زندگیشان را با دورویی سپری می کنند، میدهم، که اگر اسلام برای ما ایرانیان، صلح، آرامش و خوشبختی به ارمغان نیاورده است بنابراین بر اساس منطق عقل، باید از شر آن خلاص شویم.
همچنین من از شما شهروندان دنیا که شامل ایرانیان عزیز می باشد، تقاضامندم که این حرکت را پشتیبانی کنید.
http://www.fireonquran.com
ارسال یک نظر